Re-enacting heeft te maken met ‘levende geschiedenis', het uitbeelden van een bepaalde periode uit de geschiedenis met behulp van gereproduceerde uniformen en reproductie of origineel materiaal. Zo zijn er grote en kleine evenementen rond heel de wereld die verschillende groepen uitnodigen met hun eigen expertise over een deel van de geschiedenis. Deze re-enactment events zijn vaak open voor het publiek om hen te informeren en worden georganiseerd door mede re-enactors, musea en andere organisaties. Sommige events zijn gesloten voor publiek. Dit noemen we "tacticals". Daar is het de bedoeling om 24 uur lang, voor een of meer dagen in een rol te blijven en is meer bedoeld om re-enactors de koude waarheid van het front van de oorlog te laten beleven, zoals in putten slapen in het bos en om middernacht uit je slaap gejaagd worden door de vijand. Dit zijn events waar wij niet heel veel kunnen betekenen als Flakhelferinnen omdat zij beschermd zaten ver van de frontlinies, daarom doen wij voornamelijk "publieks events".
Re-enacting is voornamelijk een manier om mensen in aanraking te laten komen met een deel van de geschiedenis dat voor de meesten ongekend en/of onbegrepen blijft.
Wij zijn jonge vrouwen, en een aantal mannen, uit België en Nederland die het Duitse luchtafweer personeel uit Wereldoorlog II uitbeelden, specifiek rond de Flakhelferinnen: de vrouwelijke Duitse luchtafweer helpers, in onze re-enactment groep "Frauen von Felix" (Ook bekend als "Die Flakhelferinnen"). Onze uitbeelding is gebaseerd op historische feiten die we waarheidsgetrouw trachten te reconstrueren dankzij informatie uit allerhande beschikbare bronnen: literatuur, foto's, internet, verhalen van veteranen en verzamelaars. Met onze uitbeelding willen wij het publiek laten kennismaken met hoe het dagelijkse leven van een Flakhelferin in de laatste maanden van de oorlog er uit zag. Dat gebeurt op een educatieve manier: uitleg, gidsing, tentoonstellingen, schijngevechten, de reconstructie van een FLAK stelling, … Uiteraard staan wij steeds ter beschikking van geïnteresseerden die meer uitleg wensen.
Ookal ligt onze focus op de Flakhelferinnen, hebben we ook een aantal mannelijke FLAK-soldaten in de groep. We werken samen als een gemengde groep.
Fotograaf: Michiel Peeters
Onze groepsleider begon in 2016 met Duitse re-enactment en zocht naar een rol waarin vrouwen actiever betrokken waren. Een rol achter een bureau of het verzorgen van gewonden sprak ons niet aan. Het werken met optische instrumenten en het onderhouden van een FLAK-stelling klonk daarentegen als muziek in de oren. Dit was het dichtst bij een "mannelijke soldaten rol" dat een vrouw in het Derde Rijk kon komen. Al was zelfs dit niet vanzelfsprekend tijdens de oprichting van het Flakwaffen-Helferinnen Korps in oktober 1943. Flakhelferinnen werden, naarmate de oorlog vorderde, steeds vaker gedwongen om taken te vervullen die normaal voorbehouden waren aan mannelijke soldaten. Daarom kiezen wij er bewust voor om Flakhelferinnen uit te beelden uit de laatste maanden van de oorlog (laat 1944 - 1945), waarin zij zich meer moesten voorbereiden op gevechtsrollen, aangezien de meeste FLAK-mannen naar het front werden gestuurd. Wij specialiseren ons dan ook in het uitbeelden van Flakhelferinnen (en de paar overige mannelijke FLAK-soldaten) gestationeerd rond Neurenberg (Nürnberg) met de FLAK-Ersatz-Abteilung 9. We hebben specifiek voor deze locatie gekozen omdat we privé getuigenissen hebben van een ex-Flakhelferin die daar als Führerin (vrouwelijke officiers rang) heeft gezeten en specifiek vertelde dat ze met lichte FLAK geschut heeft geschoten, en zelf opleiding kreeg voor handwapen gebruik. Zelf droeg ze een Luger pistool aan haar riem.
Copyright © 2016-2024
